The Expansion of the British Empire in the Middle East after the Ottoman Heritage (1882-1923)

Abstract

As today, Middle East was not just only a geographical region to define its location in the world era for Britain. The 19th century was the base of the British interests in the Middle East, with the increasing economic resources during the fall of the Ottoman Empire. It is equally clear that one of the significant aspects of British policy towards the Porte was the status of Christian subjects under the Turkish rule in addition to economic and political underpinnings. Subsequent to Crimean War, Britain had developed a strong intimacy with the Ottoman Empire which was based on mutual trust and friendship. Besides, she started to expand the empire by acquiring the Middle Eastern regions at the same time. This study will try to analyse this transform of the British Empire from the guardian to the heir of the Ottoman Empire in the Middle East. The analysis of the process will be based on the British imperialism towards the Middle East from the 19th century until the establishment of the Republic of Turkey subsequent to the collapse of the Ottoman Empire. Basically, the reasons of why the British rule aimed to rule Aden Wharf, Cyprus, Egypt, Iraq, Palestine and Transjordan will be particularly examined in order to prove the main analysis. On the other hand, this research would not simply address the Anglo-Ottoman relations or the British influence over the relations between the Sublime Porte and the Arabs.

Bugün olduğu gibi Orta Doğu Britanya için yalnızca konumu belirtmek için kullanılan bir coğrafi terim değildir. 19. Yüzyıl dağılmakta olan Osmanlı İmparatorluğu üzerinde var olan İngiliz çıkarlarının temelini oluşturan bir dönemdir. Ekonomik ve politik unsurların yanında İngiliz politikasını Bab-i Ali’ye karşı belirleyen Hristiyan tebaanın Türk hâkimiyeti altındaki durumu olmuştur. Kırım Savaşı sonrasında, Britanya Osmanlı’yla karşılıklı güven ve dostluğa dayanan yakın ilişkiler kurmuştu. Buna karşılık, imparatorluğunun sınırlarını gün geçtikçe Osmanlı’nın Orta Doğu bölgeleriyle genişletmekteydi. Bu çalışma İngiliz İmparatorluğu’nun Orta Doğu’da koruyuculuktan, Osmanlı’nın varisi konumuna olan dönüşümünü analiz edecektir. Bu sürecin analizini 19.yy’dan başlayarak, Osmanlı’nın yıkılışının ardından kurulan Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşuna kadar uzanan dönemde İngilizlerin Orta Doğu emperyalizmi oluşacaktır. Özellikle, İngilizlerin Aden Körfezi’ni, Kıbrıs’ı, Mısır’ı, Irak’ı, Filistin’i ve Ürdün’ü ele geçirmeye çalışmasının nedenleri araştırmanın temel argümanını kuvvetlendirecektir. Öte yandan, bu araştırma yalnızca Osmanlı-İngiliz ilişkilerini ya da Bab-i Ali-Arap ilişkileri üzerindeki İngiliz etkisini ele almayacaktır.