Çekme kuvvetleri etkisindeki kimyasal ankrajlarda grup etkisi

Abstract

Ülkemizin deprem kuşağı üzerinde yer alması nedeniyle, ülkemizdeki yapı sektörü sürekli bir deprem gerçeğiyle karşı karşıya kalmaktadır. Yaşanan depremler sonrasında mevcut yapı stoğu incelenmiş olup, yapıların deprem açısından yetersiz olduğu ve güçlendirilmesi gerektiği sonucu ortaya çıkmaktadır. Deprem veya bunun dışındaki dış etmenler nedeniyle zarar gören yapılar güçlendirilmek istendiğinde genelde ilave yapı elemanı tercih edilmektedir. İlave yapı elemanı eklemenin en yaygın yolu kimyasal ankrajdır. Planlama, tasarım ve uygulama kolaylığına ilave olarak maliyeti nedeniyle kimyasal ankraj tercih edilmektedir. Ankraj uygulamalarında en önemli husus ise yeni eklenen betonarme elemanın, mevcut betonarme elemanlar ile veya kesiti büyütülen mevcut betonarme elemanın mevcuttaki betonarme elemanlarla birlikte çalışabilmesidir. Bu yüzden kimyasal ankrajların hangi faktörlere bağlı olduğu ve hangi faktörlerin daha çok etkilediği büyük bir önem arz etmektedir. Bu çalışmada kimyasal ankrajlarda grup etkisi deneysel ve nümerik olarak incelenmiştir. Deneysel çalışmada bu amaçla ikili ankraj grupları kullanılmıştır. 8, 10, 12 ve 14 olmak üzere dört farklı ankraj çubuk çapı, 40, 80 ve 120 mm olmak üzere üç farklı ankraj gömülme derinliği, B420C ve 4.6 kalitesinde sonsuz dişli çelik olmak üzere iki farklı ankraj çubuk türü kullanılmıştır. Bu çubuklar, iki bileşenli, uygulamada filiz ekme işlerinde sıkça kullanılan epoksi ile ekilmişlerdir. Bu numunelere çekme deneyi uygulanmıştır. Çekme deneyi sonucu yük-deplasman eğrileri oluşturulmuştur. Yük-deplasman eğrilerinden çekme dayanımı, başlangıç rijitlik katsayısı, deplasman süneklik oranı ve enerji yutma kapasiteleri belirlenmiştir. ACI 318 tasarım esaslarına göre kapasite dayanımları ve tasarım dayanımları tespit edilmiştir. Deneysel çekme dayanımları ile ACI 318 dayanımları oranlanarak güvenlik katsayıları hesaplanmıştır. Teorik çalışma kısmında ise ikili, üçlü, dörtlü, beşli ve altılı ankraj gruplarının ekilme derinliği (5Ø, 10Ø, 15Ø, 20Ø), donatı çapı (8, 10, 12, 14, 16, 18, 20, 24 mm) ve işçilik kalitesi-ortam koşulları ile ilişkisi incelenmiştir. ACI 318’e göre tasarım dayanımları hesaplanmıştır. Tasarım dayanımlarının, işçilik kalitesi ve ankraj grubundaki çubuk sayısı ile ilişkisi değerlendirilmiştir.

Due to the fact that our country is located on the earthquake zone, the construction sector in our country is constantly faced with the reality of earthquakes. After the earthquakes, the existing building stock has been examined and it is revealed that the buildings are insufficient in terms of earthquakes and need to be strengthened. When it is desired to strengthen the structures damaged due to earthquake or external factors other than that, additional structural elements are generally preferred. The most common way of adding additional structural members is chemical anchoring. In addition to the ease of planning, design and application, chemical anchors are preferred because of their cost. The most important issue in anchorage applications is that the newly added reinforced concrete element can work with the existing reinforced concrete elements or the existing reinforced concrete element whose cross-section has been enlarged with the existing reinforced concrete elements. Therefore, it is of great importance to which factors chemical anchors depend and which factors affect them more. In this study, the group effect in chemical anchors was investigated experimentally and numerically. In the experimental study, double anchor groups were used for this purpose. Four different anchor rod diameters 8, 10, 12 and 14, three different anchor embedment depths 40, 80 and 120 mm, and two different anchor rod types, B420C and 4.6 quality worm gear steel, were used. These rods were planted with two-component epoxy, which is commonly used in sprouts in practice. Tensile test was applied to these samples. Load-displacement curves were created as a result of the tensile test. Tensile strength, initial stiffness coefficient, displacement ductility ratio and energy absorption capacities were determined from the load-displacement curves. Capacity strengths and design strengths were determined according to ACI 318 design principles. The safety coefficients were calculated by proportioning the experimental tensile strengths with the ACI 318 strengths. In the theoretical part, planting depth (5Ø, 10Ø, 15Ø, 20Ø), reinforcement diameter (8, 10, 12, 14, 16, 18, 20, 24 mm) and workmanship quality of double, triple, quadruple, quintuple and hexagonal anchor groups -The relationship with the environmental conditions was examined. Design strengths were calculated according to ACI 318. The relationship of design strengths with the quality of workmanship and the number of bars in the anchor group was evaluated.