Abdulvahhâb Îsâvî’nin ed-Dîvanu’l-İsbartî romanının teknik ve tematik yönden incelenmesi

Abstract

Abdulvahhâb Îsâvî’nin Ed-Dîvanu’l-İsbartî isimli romanında 1816-1833 yılları arasında Fransa’nın Cezayir’i işgal etmesi sonrası yaşanan zulümler ve halkın vermiş olduğu mücadele beş karakter tarafından her karaktere bir bölüm ayrılarak, karakterlerin bakış açısından yaşanan olaylar anlatılmaktadır. Eski Fransız askeri olan Caviar’ın balıkçılık yaparken korsanlar tarafından kaçırılıp köle edilmesi ve bu süre zarfında yaşamış olduğu işkence sebebiyle içinde biriken öfkenin bir meyvesi olarak, yaşadıklarının intikamını almak için çıktığı yolun sonunda Fransa Cezayir’i işgal etmiştir. Bu süre zarfından sonra köle olup işkence çeken Caviar, efendi olup Cezayir halkına işkence etmiştir. Çalışmamızda Abdulvahhâb Îsâvî’nin Ed-Dîvanu’l-İsbartî isimli romanı iki bölümde incelenmiş, birinci kısımda yazarın hayatı, eserleri ve edebi kişiliği, ikinci kısımda ise romanın teknik unsurları örneklendirilerek ve öne çıkan iki tema alıntılanarak aktarılmıştır.

In Abdulvahhâb Îsâvî's novel Ed-Dîvanu'l-İsbartî, the atrocities that took place after the French occupation of Algeria between 1816 and 1833 and the struggle of the people are told by five characters, with a chapter devoted to each character, and the events experienced from the characters' perspectives. As a result of the anger accumulated inside Caviar, a former French soldier, because he was kidnapped and enslaved by pirates while fishing and the torture he experienced during this time, France invaded Algeria at the end of the road he set out to take revenge for what he experienced. After this period, Caviar, who was a slave and tortured, became a master and tortured the Algerian people. In our study, Abdulvahhâb Îsâvî's novel Ed-Dîvanu'l-İsbartî is divided into two parts; in the first part, the author's life, works and literary personality are explained, and in the second part, the technical elements of the novel are exemplified and two prominent themes are cited.