Folklorik korku belleğinin Youtube'daki yeniden dolayımlamaları: Türk korku kanalları örneklemi

Abstract

Yaratıcılık, bireyin yeni ve özgün olanı arama dürtüsüyle beraber bünyesinde barındırdığı yetenekleri dışa vurarak elindeki malzemelerle tasarladığı fikri sosyal, ekonomik yahut kültürel bir işlevde kullanabilmek gayesiyle meydana getirdiği unsurların bütününün genel adıdır. Kültürel araştırmalar özelinde düşünüldüğünde, bu yaratıcılığın kaynağı şüphesiz topluluğun geleneksel kültürünün özünde yatmaktadır. Folklorik üretimin yaratım, aktarım ve yeniden yorumlanma hususunda temel besin kaynaklarından biri hâline gelmiş dijital iletişim teknolojileri, sunmuş olduğu imkân ve olanaklar bağlamında çağdaş ifadelerle her an çeşitlenebilen farklı yaratım ve üretimlerin rezerv ve referans kaynağı hüviyetindedir. Ayrıca geleneksel kültürün işlenerek piyasaya sürülmesinde ve etkili şekilde pazarlanmasında had safhada hayati önem taşımaktadır. Modern yaşam içerisinde alımladığımız birçok popüler unsurun beslendiği kaynak, geleneksel bilginin edebiyattaki bir karşılığı olan sözlü anlatı geleneğidir. Bu araştırma kapsamınca incelenen gelenek kökenli çağdaş içerik ve dışavurumların, sözlü anlatı geleneğinden beslendiği açıktır. Sanal icra bağlamında çağdaş ifadelerle yaratılan ve performansa dayalı folklorik üretimlerin işlerliğini ve karakteristiğini yansıtan dijital teknolojileri kullanan çağdaş insan, geleneksel toplumun bir ürünü olan sözlü anlatı geleneğiyle, yaratıcı, özgün ve etkileşime açık içerikler üretip modern icra bağlamının sunduğu imkân ve olanakları deneyimler. Ana referans noktası ise içerisinde bulunduğu gelenek kültürünün kendisine sunduğu kültürel çerçevelerdir. Modern insanın yaratıcı müdahalelerle ürettiği deneyimsel dışavurumlar, dijital iletişim teknoloji içerikleri olarak karşımıza çıkan sanal icra bağlamında farklı şekillerde kullanılmıştır. Bu çalışmada; dijital iletişim teknolojilerinin sunduğu imkânlar özelinde ortaya çıkan bağlamlar, sanal bir icra ortamı olarak görülmüştür. Yüz yüze icra edilmeye alışık olunan kent efsanelerinin çağdaş bir kültür ortamı olan sanal düzlemdeki üretimleri, aktarım ve işlevleri performans kavramı bağlamında açıklanmaya çalışılacaktır.

Creativity is the general name of all the elements that an individual creates with the aim of using what he/she designs with the materials at hand in a social, economic or cultural function by expressing the talents he/she embodies with the urge to search for the new and original. When considered in the context of cultural studies, the source of this creativity undoubtedly lies in the essence of the traditional culture of the relevant community. Digital communication technologies, which have become one of the main sources of food for the creation, transmission and reinterpretation of folkloric production, are the reserve and reference source of different creations and productions that can be diversified at any time with contemporary expressions in the context of the opportunities and possibilities it offers. It is also vital in the processing and effective marketing of traditional culture. The source from which many popular elements of our modern life are fed is the oral narrative tradition, which is the literary equivalent of traditional knowledge. It is clear that the tradition- based contemporary content and expressions examined in this research are fed by the oral narrative tradition. Using digital technologies that reflect the functionality and characteristics of folkloric productions created and performed with contemporary expressions in the context of virtual performance, contemporary people produce creative, original and innovative content with the oral narrative tradition, which is a product of traditional society, and experience the possibilities and opportunities offered by the contemporary performance context. The main reference point is the cultural frameworks offered to him by the traditional culture in which he lives. The experiential expressions produced by contemporary people through creative interventions have been used in different ways in the context of virtual performance, which we encounter as digital communication technology contents. In this study; the contexts that emerged in the context of the possibilities offered by digital communication technologies were seen as a virtual performance environment. The production, transmission and functions of urban legends, which are accustomed to be performed face-to-face, on the virtual plane, which is a contemporary cultural environment, will be tried to be explained in the context of the concept of performance.