Kur’an’da Yaratılış Öğretisi

Abstract

İslam dininin birincil kaynağı olan Kur’an Müslümanlara yaratılış gerçeğini detaylı bir şekilde anlatmıştır. Evrenin yaratılışıyla ilgili bilgiler verdiği gibi insanın yaratılışı konusunda da tafsilatlı bir anlatımda bulunmuştur. Öncelikle insanın neden yaratıldığını düşünmesini istemiş, basit bir sudan vücuda gelmesini tefekkür etmesini talep etmiştir. Yine insanın yediği yiyecekleri, içtiği suyu, etrafında gözlemlediği diğer canlıları, gökyüzünü, denizleri, güneşi, ayı ve kainatta cereyan eden astronomik değişimleri gözlemlemesini tavsiye etmiştir. Tüm bunlar yaratılış gerçeğinin ancak tefekkür ile benimsenebileceğini; dogmatik bilgilerle bu gerçekliğin sağlam temellere oturmayacağını ortaya koymaktadır. Ayrıca Kur’an, yaratıcının birliğini muhataplarına darbı meseller getirmek suretiyle de anlatmaktadır. Kâinattaki düzenin tek bir yaratıcıya işaret ettiğini, çünkü birden fazla ilah olması durumunda her birinin birbirine üstünlük yarışına gireceğini ve bunun sonucunda da fesat çıkacağı anlatılmaktadır. Dolayısıyla evrendeki düzen tek ilahın kanıtı olarak sunulmaktadır. Köleliğin yaygın olduğu o dönemde bir örnek de köle ve efendi ilişkisinden verilmekte ve tek bir efendiye sahip olan köle ile birçok efendiye sahip olan kölenin durumu sorgulanarak tek efendiye sahip olanın daha rahat yönetilebileceği ifade edilmektedir. Bununla birden fazla ilah telakkisinin nasıl bir sapkınlık olduğu öğretilmektedir. Bu çalışmada Kur’an’ın yaratılış öğretisinde takip ettiği metotlar gösterilerek Allah’ın varlığının ve birliğinin öğretilmesiyle ilgili temel parametreler zikredilecektir. Yaratılış konusunda özellikle İbrahim peygamberin kavmiyle aralarında geçen diyalog bu noktada ele alınacaktır. Yaratmaya dair diğer ayetler de konunun temellendirilmesinde kullanılacaktır.