ÖĞRETMEN ÖĞRENCİ İLİŞKİSİ AÇISINDAN ORTAÖĞRETİM DİN KÜLTÜRÜ VE AHLAK BİLGİSİ DERSİ

Abstract

Eğitim öğretimde ne öğretileceği ve nasıl öğretileceği kadar öğretmen öğrenci ilişkisinin hangi ilkelere göre şekilleneceği de resmi program vasıtasıyla belirlenmektedir. Bu süreç daha çok önerilen yaklaşım, yöntem ve tekniğe göre şekillenmektedir. Yeni programlar yapılandırmacılık, öğrenci merkezlilik ve çoklu zekâ kuramına göre hazırlanmaktadır. Bu yaklaşım, öğrenciyi merkeze alırken öğretmene de öğrenmeye rehberlik etmeyi ve eğitim öğretim ortamını düzenleyerek yönetmeyi bir sorumluluk olarak yüklemektedir. Fakat resmi programın öğretmen öğrenci ilişkisine dair belirlemiş olduğu ilkeler eğitim öğretim ortamlarına olduğu gibi yansımakta mıdır? Program ile uygulama arasında oluşabilecek farklılıklar alan araştırmalarıyla tespit edilerek geri dönütler elde edilmelidir. Ortaöğretim DKAB dersinde öğretmen öğrenci ilişkisini ele alan bu çalışmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Bu kapsamda Sakarya’nın bir ilçesinde başarı seviyeleri birbirinden farklı beş ortaöğretim okulu seçilmiştir. On yedi hafta süren gözlemler ve ardından yapılan görüşmelerle elde edilen sonuçlar DKAB dersinde öğretmen öğrenci ilişkisinin öğrencilerin başarı düzeyine, öğretmenlerin; sınıf yönetimi anlayışlarına, iletişim becerilerine, öğrencilerle ilgili kanaatlerine, öğrencilere yaklaşımlarına, kullandıkları yönteme, kişilik özelliklerine, cinsiyetlerine, sahip oldukları tecrübe ve yaşa göre değiştiğini göstermektedir.