DIVISION OF TURKISH NATIONALISM: THE CASE OF RACISM AND TURANISM 3 MAY 1944

Abstract

The incident, which took place on 3 May 1944 and was referred to as the case of “Racism – Turanism”, represents a crossroads in the history of Turkish nationalism. This distinction can be considered as a break of the Kemalist (Formal Nationalism) fault line in Turkish nationalism on the basis of different perspectives on the definition of historical, geographical and nationality. In addition, the projection of Turkey in the Second World War, the international political conjuncture formed depending on other factors can also be seen as a crossroads of nationalism in Turkey. In the early republican period, more intense and concrete objections were developed to the official nationalism shaped by the state and put into practice, especially after the death of Mustafa Kemal Atatürk. Those who make these objections are Turkist-Turanist intellectuals who try to bring a different interpretation to Turkish nationalism from the official ideology. The Turkist-Turanist intellectuals, especially after the process known as Racism and Turanism, were positioned against the power and brought harsh criticism to the power. In this study, the two main eclectic problematic, 3 May 1944 Racism-Turanism case will be examined by taking the center. The first is the ideological coordinates of informal Turkish nationalism, which develops conceptual, theoretical and actual objections to Kemalist nationalism. Secondly, in line with its position on nationalism of the era of political power is the position taken by the intellectuals in Turkey. In this context, “historical comparative research method” was used as a method to understand the historical, social and political change of Turkish nationalism together with its actors. However, by analyzing the discourse of the actors of the period regarding the case of racism and Turanism on 3 May 1944, the process of differentiation and differentiation in Turkish nationalism will be tried to be determined.

3 Mayıs 1944’de vuku bulan “Irkçılık – Turancılık” davası olarak anılan hadise Türk milliyetçiliği fikir tarihinde bir yol ayrımını ifade etmektedir. Bu yol ayrımı, tarihi, coğrafi ve milliyet tanımına ilişkin farklı bakış açıları münasebetiyle Türk milliyetçiliğindeki Kemalist (Resmi milliyetçilik) fay hattının kırılması olarak telakki edilebilir. Bunun yanında, II. Cihan Harbi’ne bağlı olarak oluşan uluslararası siyasal konjonktürün Türkiye’deki izdüşümü de Türk milliyetçiliğinde yol ayrımının bir diğer faktörü olarak görülebilir. Erken cumhuriyet döneminde devlet eliyle şekillenen ve uygulamaya koyulan resmi milliyetçiliğe, özellikle Mustafa Kemal Atatürk’ün vefatı sonrasında daha yoğun ve somut itirazlar geliştirilmiştir. Bu itirazların tecessüm ettiği mecra ise, Türk milliyetçiliğine resmi ideolojiden farklı bir yorum getirme gayreti içerisinde olan Türkçü-Turancı aydınlardır. Türkçü-Turancı aydınlar, özellikle Irkçılık ve Turancılık davası olarak anılan süreç sonrasında iktidarın karşısında konumlanmış ve iktidara sert eleştiriler getirmiştir. Bu çalışmada, birbiriyle eklektik iki ana sorunsal, 3 Mayıs 1944 Irkçılık-Turancılık davası merkeze alınarak incelenecektir. Bunlardan birincisi, Kemalist milliyetçiliğe kavramsal, teorik ve fiili itirazlar geliştiren gayrı resmi Türk milliyetçiliğinin ideolojik koordinatlarıdır. İkincisi ise, dönemin siyasi iktidarının milliyetçiliğe ilişkin konumu doğrultusunda Türkiye’de aydın kesimin aldığı pozisyondur. Bu bağlamda çalışmada, Türk milliyetçiliğinin, tarihsel, toplumsal ve siyasal değişimini, aktörleriyle birlikte anlamak adına “tarihsel karşılaştırmalı araştırma yöntemi” metot olarak kullanılmıştır. Bununla birlikte, dönemin aktörlerinin 3 Mayıs 1944 ırkçılık ve Turancılık davası ilişkin söylemleri analiz edilerek, Türk milliyetçiliğindeki farklılaşma ve ayrışma süreci saptanmaya çalışılacaktır.