TÜRKÇÜ-TURANCI MİLLİYETÇİLİĞİN DÜŞÜNSEL TEMELLERİ ÜZERİNE BİR İNCELEME

Abstract

Türkçü-Turancı milliyetçilik anlayışı, Resmi-Kemalist milliyetçilik anlayışının inşaetmeye çalıştığı yeni Türk kimliğine ve bu kimliğin temel dayanak noktaları olan coğrafive tarihi yaklaşımlara bir tepki hareketi olarak ortaya çıkmıştır. Türkçü ideolog vetarihçilerin dergilerinde filizlenen ve 1930’lu yıllardaki dünya konjonktüründen etkilenenbu milliyetçilik tasavvuru, 1944 yılındaki Turancılık davası ile Resmi-Kemalistmilliyetçilik tarafından silikleştirilmeye çalışılmıştır. Buna karşın Türkçü-Turancımilliyetçilik tasavvuru güçlü bir milliyetçilik anlayışı inşa ederek, daha sonraki süreçteTürk milliyetçiliğinin alacağı biçim ve yaşayacağı dönüşümleri etkileyen, siyasal vetoplumsal yaşamı etkileyen bir hüviyete sahip olmuştur. Bu çalışma, “Türkçü-Turancımilliyetçiliğin ideolojik argümanları nelerdir?” sorusunu cevaplandırmayaçalışmaktadır. Çalışmada tarihsel metod kullanılmakta ve hipotez olarak Türkçü-Turancımilliyetçiliğin, soy esaslı milliyetçilik anlayışı, din konusunda muğlak görüşler,militarizm, bütüncül tarih anlayışı, zenofobi, öteki olarak konumlandırılan kimlikler,komünizm karşıtlığı ve Turancılık nitelikleri çerçevesinde biçimlendiği üzerindedurulmaktadır. Bu niteliklerden soy esaslı milliyetçilik anlayışı, Türkçü-Turancımilliyetçiliğin diğer ideolojik yaklaşımlarını biçimlendiren bir kavram olarak öne çıktığıanlaşılmaktadır. Ayrıca, bu milliyetçilik tasavvuru kendine has bir dış politika anlayışınıda bünyesinde barındırmaktadır. Turancılık, ideolojik bağlamda en temel argümanolarak telakki edilmektedir.