ANADOLU'DA İLK TUNÇ ÇAĞI SONUNDA GELENEKSEL BİR RİTÜEL UYGULAMASI: KÜLLÜOBA KAZISI IŞIĞINDA ADAK ÇUKURLARI ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME Murat TÜRKTEKİ* - Rana BAŞKURT

Abstract

Bu çalışma Küllüoba'da, 1996 yılından bu yana Prof. Dr. Turan Efe başkanlığında gerçekleştirilen kazılarda ortaya çıkarılan adak çukurlarını çağdaş yerleşmelerde saptanan çukurlarla karşılaştırarak değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Söz konusu çukurlar içerisindeki buluntulara ve bulundukları kontekste dayanılarak değerlendirilmiş ve daha sonraki Hitit Dönemi yazılı kaynaklarındaki verilere dayanarak ele alınmıştır. Bu çalışma bugüne kadar pek çok geç İlk Tunç Çağı yerleşmesinde saptanmış ve detaylı olarak değerlendirilmemiş olan çukurlara ve bunların içerisine planlı bir şekilde bırakılmış olan buluntulara ışık tutmayı amaçlamaktadır. Bu nedenle bu çalışma, genel ritüel uygulamaları çerçevesi içinde adak çukuru olarak tanımlanmasına neden olan özellikleri detaylı bir şekilde incelemektedir. Söz konusu çukurları batı ve orta Anadolu'da İTÇ III Dönemi'nde gerçekleşen yeni gelişmeler ışığında ele alınmıştır. İTÇ III Dönemi ilk şehirci topluluklar ve kuzey Suriye'den Ege'ye kadar uzanan bölgelerarası ticaret ağlarının güçlenmesi gibi gelişmelerle karakterize olur. Bu gelişmelere metalurji ve çanak çömlek üretimindeki yeni teknolojilerin yayılımı ve son ürünlerin dolaşımı eşlik eder. Çukurların kullanımı bu gelişmelerle ilişkili gibi görünmekte olup uzak bölgelerarası etkileşimin sadece ürün ticaretine dayanmadığını aynı zamanda Anadolu'daki toplulukların sosyo-kültürel ve ritüel dinamikleri üzerinde de kalıcı etkileri olduğuna işaret etmektedir.