Din Eğitiminde Çocuk ve Hikaye

Abstract

Eğitim öğretimde içerik olarak hangi düşünce ve değerlere yer verileceği elbette önemlidir. Ancak bir o kadar önemli olan husus ise içeriğin nasıl aktarılacağıdır. Bir yöntem ve teknik sorunu olarak karşımıza çıkan bu duruma en iyi çözüm yollarından biri hikâyedir. Aslında hikâye yolu ile duygu, düşünce, değer ve olayları aktarma insanlığın çok eski zamanlardan beri başvurduğu bir yöntemdir ve bunun ilk örneği destanlardır. Öte yandan bu aynı zamanda ilahi bir metottur. Kur'an-ı Kerim'de geçen ve dini literatürde kıssa olarak yer alan olaylar ilahi mesajı insanlara iletmek amacıyla işe koşulmuş birer yöntem ve tekniktir. Eskimez bir yöntem olarak çağlar boyu eğitiminde işe koşulan hikâyenin günümüz din eğitimi için taşıdığı imkânı, Kur'an kıssalarının din eğitiminde bir materyal olarak değerlendirilmesi gerektiği ve günümüz dini içerikli hikâyelerin kritiği çalışmamızın odak noktasıdır. Literatür taraması yöntemi ile gerçekleştirilen çalışmada hikâyeyi bir teknik olarak değerlendirmenin özellikle çocukların bilişselve duyuşsal açıdan gelişimine katkı sağlayabileceği, Kur'an-ı Kerim kıssalarının çocukların dini eğitiminde önemli imkânları barındırdığı ve günümüz dini içerikli hikayelerin nicelik ve nitelik bakımından bir gelişme kaydetseler de konu ve üslup bakımından bazı hususlara dikkat etmeleri gerektiği gibisonuçlara ulaşılmıştır.

In education, it is certainly important to include which thoughts and values will be addressed in terms of content. However, an equally important issue is how the content will be delivered. One of the best solutions to this problem, which arises as a method and technique issue, is storytelling. In fact, conveying emotions, thoughts, values, and events through storytelling is a method that humanity has been resorting to since ancient times, and the first examples of this are epics. Furthermore, this is also a divine method. The events mentioned in the Qur'an and referred to as stories in religious literature are methods and techniques employed to convey the divine message to people. The opportunity of storytelling, as an age-old method is carry for contemporary religious education, the need to consider the Qur'anic stories as a material in religious education, and the critique of contemporary religious- themed stories are the focal points of our study. In the study conducted through literature review method, it has been concluded that evaluating storytelling as a technique can contribute to the cognitive and affective development of children, Qur'anic stories hold significant opportunities for children's religious education, and although contemporary religious-themed stories show progress in terms of quantity and quality, they need to pay attention to certain aspects in terms of subject matter and style.