Yapıştırıcı türünün ankraj çekme kuvvetine etkisi ve sonlu elemanlar ile modellenmesi

Abstract

Ülkemizdeki mevcut betonarme yapıların büyük çoğunluğunun Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar Hakkında Yönetmelik (DBYBHY 2007)’in öngördüğü deprem güvenliğine sahip olmadığı ve büyük çoğunluğunda da güçlendirme gerektiği bilinmektedir. Güçlendirme uygulamalarında taşıyıcı sisteme yeni yapısal eleman eklenmesi yönteminde kimyasal ankrajlar sıkça kullanılmaktadır. Kimyasal ankrajlar yüksek yapışma kapasiteleri, kolay ve hızlı uygulanabilir olmaları nedeniyle tercih edilmektedir. Kimyasal ankrajların güvenli tasarımı için eksenel çekme etkisi altında davranışlarının bilinmesi gerekmektedir. Bu çalışmada 10 farklı kimyasal yapıştırıcı ile farklı çaplarda (12, 16, 20 ve 24 mm), farklı derinliklerde (5, 10, 15 ve 20Ф), donatısız beton bloklara nervürlü çubuklar ekilerek eksenel çekme deneyine tabi tutulmuştur. Yapılan deneyler sonucunda yük-deplasman eğrileri, eksenel yük kapasiteleri ve göçme modları elde edilmiştir. Deney sonuçları ACI 318’in öngördüğü kapasite ve tasarım dayanım değerleri ile karşılaştırılmış ve güvenlik katsayıları belirlenmiştir. Yapılan deneysel çalışma mühendislik uygulamalarında kullanılan ANSYS programı yardımıyla modellenmiştir. Sonuç olarak kimyasal ankrajların eksenel çekme davranışları için deneysel çalışma yapılmış, ACI 318 ve sonlu elemanlar programı ile karşılaştırılmıştır. Çalışma sonucunda kimyasal ankraj elemanlarında eksenel çekme kapasitesine kimyasal yapıştırıcının etkisinin derin ankrajlarda ortaya çıktığı görülmüştür. ACI 318 ankraj nominal kapasitesinin hedeflenen %95 güvenlikli durumu için ankraj elemanlarının %85’inde sağlanmıştır. ANSYS programıyla gerçekleştirilen modelde büyük çaplarda ve derin ankrajlarda sağlıklı sonuçlar elde edilmektedir.

It is known that the majority of the current reinforced concrete buildings do not have the relevant earthquake safety measures established by the Directive on the Buildings to be constructed in the Earthquake Zones (DBYBHY 2007) and many of the buildings require reinforcement. Chemical anchorages are widely used in the method in adding a new structural element to the load-bearing system for reinforcement works. Chemical anchorages are preferred thanks to their high adhesion capacity, easy and quick-to-apply characteristics. For the safe design of the chemical anchorages, it is required to know their behavior under axial tension impact. In this study, ribbed bars were put inside the plain concrete blocks in different diameters (12, 16, 20 and 24 mm) different deepness (5, 10, 15 and 20Ф) with the help of 10 different chemical adhesives and they were then exposed to axial tension test. As a result of the tests conducted, load-displacement curves, axial load capacities and collapse modes were obtained. The results of the test were compared to the capacity and design strength values anticipated by ACI 318 and safety coefficients were designated. This experimental study was modeled with ANSYS program preferred in engineering works. As a result, an experimental study was carried out for the axial tension behaviors of the chemical anchorages, and it was compared to the ACI 318 and finite elements program. It was reached to the conclusion at the end of the study that the impact of the chemical adhesive to the axial tension capacity for the chemical anchorage elements was apparent in the deep anchorages. The targeted 95% safety status of the ACI 318 anchorage nominal capacity was ensured in 85% of the anchorage elements. In the model carried out by the ANSYS program, sound results are obtained in large diameters and deep anchorages.