Akıllı şehirlerde gözetim sistemlerinin uygulanabilirliği: Risk ve tehdit eksenli bir değerlendirme

Abstract

Yerleşik hayata geçişle birlikte kentler, insan yaşamının temel odak noktası haline gelmiş; hızlı nüfus artışı ve demografik değişimlerle birlikte göç, plansız kentleşme ve altyapı yetersizlikleri önemli sorunlar olarak ortaya çıkmıştır. Ulaşım, eğitim, sağlık, güvenlik, enerji, su ve atık yönetimi gibi temel hizmet alanlarında artan ihtiyaçlar, mevcut kaynakların etkin ve verimli biçimde kullanılmasını zorunlu kılmaktadır. Bu durum, kent yönetiminde yenilikçi çözümlere duyulan ihtiyacı her geçen gün daha da artırmaktadır. Bilgi ve iletişim teknolojilerinin gelişimi, şehirlerin kaynaklarını daha verimli kullanabilmesi ve kent sakinlerine daha kaliteli hizmetler sunabilmesi açısından kritik bir fırsat sunmuştur. Bu doğrultuda, kentsel yaşamı kolaylaştıran ve yaşam kalitesini artıran teknoloji merkezli çözümler, “akıllı şehir” kavramının ortaya çıkmasına zemin hazırlamıştır. Akıllı şehir, yalnızca teknolojik bir dönüşümü değil; aynı zamanda kentlerin yönetiminde etkinlik, sürdürülebilirlik ve güvenliği esas alan bütüncül bir yaklaşımı ifade etmektedir. Dinamik kent yaşamının ortaya çıkardığı sorunlara hızlı, esnek ve yenilikçi çözümler üreten akıllı şehir anlayışı, sınırlı kaynakların en verimli şekilde kullanılmasını hedeflerken aynı zamanda vatandaşların yaşam kalitesini yükseltmeyi amaçlamaktadır. Bu yönüyle akıllı şehirler, modern kentleşme sürecinde karşılaşılan sorunların üstesinden gelmek için stratejik bir model olarak öne çıkmaktadır.With the transition to a settled lifestyle, cities have become the central focus of human life; however, rapid population growth and demographic changes, coupled with migration, unplanned urbanization, and infrastructural deficiencies, have emerged as major challenges. Increasing demands in essential service areas such as transportation, education, healthcare, security, energy, water, and waste management necessitate the efficient and effective utilization of existing resources. This situation further intensifies the need for innovative solutions in urban governance. The advancement of information and communication technologies has created a critical opportunity for cities to use their resources more efficiently and to provide higher-quality services to their residents. Accordingly, technology-driven solutions that facilitate urban life and enhance the quality of living have laid the groundwork for the emergence of the concept of the “smart city.” A smart city represents not only a technological transformation but also a holistic approach that prioritizes efficiency, sustainability, and security in urban management. By producing rapid, flexible, and innovative responses to the challenges posed by dynamic urban life, the smart city paradigm seeks to maximize the use of limited resources while simultaneously improving citizens’ quality of life. In this respect, smart cities stand out as a strategic model for addressing the challenges of contemporary urbanization.