Seramik karo sektöründeki dijital boya atıklarının seramik yüzeylerde kullanım olanaklarının araştırılması

Abstract

Bu çalışmada, dijital inkjet baskı teknolojilerinde oluşan boya atıklarının geri kazanımı ve seramik üretiminde yeniden kullanılabilirliği araştırılmıştır. Çalışmanın amacı, seramik karo sektöründe baskı sürecinde atık olarak ortaya çıkan pigmentlerin geri dönüştürülerek sektöre ekonomik ve çevresel açıdan katkı sağlamasını mümkün kılmaktır. Araştırma kapsamında, üretim sürecinden elde edilen atık pigmentler solventlerinden ayrıştırılmış, ardından benzin, selülozik tiner, sentetik tiner, mazot ve su gibi farklı çözücülerle belirli oranlarda karıştırılmıştır. Hazırlanan pigment-çözücü karışımları, farklı gramlarda preslenmiş tabletler üzerine uygulanmış ve endüstriyel fırında yüksek sıcaklıkta pişirilmiştir. Deneysel çalışmalar sonucunda, pigmentlerin çözücü türü ve oranına bağlı olarak yüzeyde renk yoğunluğu, homojenlik, pürüzsüzlük ve dayanıklılık açısından farklı sonuçlar elde edilmiştir. Özellikle benzin ve sentetik tinerle hazırlanan karışımların daha homojen dağılım sağladığı ve daha pürüzsüz yüzeyler oluşturduğu gözlemlenmiştir. Elde edilen bulgular, atık pigmentlerin seramik üretiminde tekrar kullanımının mümkün olduğunu ve bu uygulamanın hammadde maliyetlerini düşürmenin yanı sıra atık yönetimi açısından da önemli bir fayda sağladığını ortaya koymuştur. Çalışmanın uygulama süreci yalnızca tek bir tedarikçi firmasının pigmentleri ile sınırlandırılmıştır. Bu nedenle, gelecekte farklı tedarikçilerin pigmentleri üzerinde yapılacak karşılaştırmalı analizlerin sektöre daha geniş bir perspektif kazandıracağı öngörülmektedir. Sonuç olarak, bu araştırma, seramik sektöründe ileri dönüşüm uygulamaları için yol gösterici bir kaynak niteliği taşımakta ve sürdürülebilir üretim hedefleri doğrultusunda yapılacak ileri ölçekli çalışmalara temel oluşturmaktadır.

This study investigates the recovery and reuse potential of dye wastes generated in digital inkjet printing technologies within ceramic tile production. The primary objective is to enable the recycling of pigments discarded during the printing process and thereby contribute to the ceramic tile industry both economically and environmentally. Within the scope of the research, waste pigments obtained from the production process were separated from their solvents and subsequently mixed in specific ratios with various solvents, including gasoline, cellulose thinner, synthetic thinner, diesel, and water. The prepared pigment–solvent mixtures were applied to pressed tablets of different weights and fired at high temperatures in an industrial kiln. Experimental results revealed that surface color intensity, homogeneity, smoothness, and durability varied depending on the type and ratio of solvent used. Notably, mixtures prepared with gasoline and synthetic thinner exhibited more homogeneous distribution and produced smoother surfaces. The findings demonstrate that the reuse of waste pigments in ceramic production is feasible, providing significant benefits not only in reducing raw material costs but also in improving waste management practices. The application process in this study was limited to pigments sourced from a single supplier. Therefore, future comparative analyses using pigments from different suppliers are expected to offer a broader perspective to the industry. In conclusion, this research serves as a reference for upcycling practices in the ceramic sector and lays the groundwork for future large-scale studies aligned with sustainable production goals.