Haşlama Et Atıksuyunun Membran Biyoreaktör (MBR) Sisteminde Arıtımı

Abstract

Dünyada ve ülkemizde nüfus artışına paralel olarak, gıda maddelerine olan talep de aynı oranda artış göstermiştir. Bu da gıda endüstrisini dünyanın en büyük endüstriyel sektörlerinden biri haline getirmiştir. Gıda endüstrisi üretim sırasında çok miktarda katı ve sıvı atığı da beraberinde üretir. Böylelikle çeşitli gıda endüstrilerinden kaynaklanan atıksuların çevre üzerinde oluşturduğu olumsuz etkileri de gittikçe artmıştır. İnsanların beslenmesinde temel besin maddelerinden biri olan et ve et ürünlerin üretimi de artış göstermiştir. Bunun sonucunda su kullanımı da artmaktadır. Bu endüstrilerde kullanılan su, çeşitli kirleticiler ile kirlenmiş olarak tekrar alıcı ortama geri verilmektedir. Her endüstrinin üretim türü, üretim teknolojisi ve üretim miktarı farklı olduğundan, atık sularının karakteristikleri de farklılıklar göstermektedir. Bu nedenle arıtma teknolojilerinin belirlenmesinde ve seçeneklerin ortaya konmasında her endüstrinin ayrı ayrı ele alınması gerekmektedir. Mevcut teknolojiler atıksu deşarj limitlerinin sağlanmasında çoğu zaman yetersiz kalmaktadır. Bu nedenle yeni arıtma alternatifleri göz önüne alınmalıdır. Bu çalışmada, Bilecik Organize Sanayi bölgesinde faaliyet gösteren bir gıda endüstrisine ait 1/4 ve 1/10 oranında oranında seyreltilmiş haşlama et atıksuyunun Laboratuar/Pilot ölçekte Membran Biyoreaktör (MBR) sisteminde arıtım çalışması gerçekleştirilmiştir. MBR sisteminde kullanılan aktif çamur Bilecik I.Organize Sanayi Bölgesi biyolojik arıtım tesisinden sağlanmıştır. Deneysel çalışma süresince havalandırma tankınınsıcaklıklığı20 ± 1 °C,pH 6-8, çözünmüş oksijen 6-9 gr/L arasında tutulmuştur. Örnekler analiz için atıksu tankından, havalandırma tankından ve deşarj çıkışından alınmıştır. KOİ, Fosfat ve Azot giderim verimi her gün deneysel olarak gözlemlenmiştir. I. Seri deneysel çalışma sonuçlarına göre; KOİ, fosfat ve azot giderimi sırasıyla; %77,2; %92,7 ve %91 olarak tespit edilmiştir. 1/10 oranında seyreltilerek yapılan II. deri deneysel çalışmada KOİ giderimi %83,8 olarak tespit edilmiştir.